Zanimljivost dana: Japan je bio domaćin tri trke NASCAR šampionata
NASCAR je tradicionalni američki sport i većina trka u šampionatu se voze u Sjedinjenim Američkim Državama. U slabijim serijama nije retkost ni da vidimo bodovne trke u Meksiku i Kanadi, ali je najjača Cup serija uglavnom organizovala nadmetanja na domaćem tlu.
Međutim, sredinom devedesetih godina šampionat se proširio velikom brzinom na ceo kontinent umesto lokacije gde je prethodnih godina imao najveću popularnost (jugozapadni deo Amerike) pa su čelnici počeli da razmatraju opciju većeg broja eventualnih domaćina lociranih u ostatku sveta.
Tokom 1996. godine, nakon što je takmičarska sezona okončana, NASCAR je odlučio da organizuje egzibicionu trku u Japanu na čuvenoj stazi Suzuka. Trka je imala 100 krugova, a pobedio je vozač Forda Rasti Valas.
Nadmetanje je ponovo organizovano naredne godine na istoj lokaciji, a ovaj put je trijumpfovao Majk Skiner u Chevroletu. Poslednji put NASCAR se takmičio u Japanu 1998. godine, a ovaj put na Twin Ring Motegi stazi. Pred više od 60.000 gledaoca prvi kroz cilj je ponovo prošao Skiner u Chevroletu, a trka je ostala upamćena kao prva u kojoj su vozili otac i sin iz porodice Ernhart (Dejl i Dejl Džunior).
Zanimljivo je da ovo nije bio prvi put da se neka trka najjače serije vozi izvan Amerike i još 1988. godine je održana egzibiciona trka u Australiji na Calder Park stazi. Tada je slavio Nil Bonet u Pontiacu, a iako se pojavilo 32 automobila, veliki broj najboljih vozača nije bio voljan putovati u daleku Australiju.
NASCAR je popunio mesta sa vozačima iz slabijih serija kao i nekim veteranima u penziji. Pored pobednika Boneta, jedina preostala zvučna imena su bili Bobi Alison, Kajl Peti i Dejv Markis. Među vozačima se našla i legenda australijskog Supercar šampionata Dik Džonson.
Pozitivna iskustva u Australiji i Japanu su omogući NASCAR-u za 2009. godine osnuje svoju diviziju u Evropi nazvanu Whelen Euro Series.
Zoran Tomasović
(117)
